37 ماهگی عسل بانو...

سلام عشقم ، عمرم ، نفسم و اصلا همه زندگیم

خوبی دختر ناز و شیرین زبونم

37 ماهگیت بهت تبریک میگم عزیزم

انشالله تولد 137 سالگیت با هم جشن بگیریم

عزیز دلم شرمنده میبخشید به خاطر مشغله فکری نتونستم یک مدت بیام برات بنویسم

ماشالله شما هم که حسابی شیرین زبونی و شهد و شکر از

دهان مبارکت میاد بیرون

مثلا اینکه

آقا جون بهت گفته بیا یکی بوس بده تا فلان چیز برات بخرم

شما هم گفتی آقا جون چقدر میگی بوسم کن مگه بوسم مفتیه

قربونت برم که از حالا اینقدر فکر پولی حتی بوسهاتم قیمتی هستن

دیگه اینکه بابارضاتون از جلوی سر کم مو هستن

آقا جون اذیتت میکرد میگفت بابات کچله انگار شما اصلا نمیدیدی سریع میرفتی

دست میکشیدی پشت سر بابایی و میگفتی نه خیر ببین پر مو و اینهمه مو داره

بعد هم میرفتی دست میکشیدی جلوی سر آقا جونت و میگفتی ببین آقا جون خودت کچلی

یکبار هم که آقا جون خیلی اصرار کرد گفتی اصلا بابام دوست داره کچل باشه

از بس ننوشتنم طولانی شده همه شیرین زبونیهات فعلا از ذهنم پریده

انشالله توی پست بعدی میگذارمشون

راستی شعرهایی که قبلا باهات کار کرده بودم و طی یک تنبلی

باهات اصلا کار نکرده بودم و تقریبا فراموشت شده بود باهات کار کردم

و تقریبا همشون دوباره یاد گرفتی

و دو تا شعر جدید بهت یاد دادم

اولیش اینه

صدا می یاد صدا می یاد                        وقت نماز ندا می یاد

می رم وضو بگیرم                                 نمازم رو بخونم

چادرم رو سر می کنم                          جانماز رو پهن می کنم

وقتی نماز رو خوندم                             چند تا دعا کردم

رو به خدا کردم                                 نذر و نیاز کردم

گفتم خدا،ای خدا                             کمک بکن به ماها

هرکسی که مریضه                             منتطر یک چیزه

که زود حالش خوب بشه                   از غصه آزاد بشه

به حق این دعاها                             به خاطر بچه ها

مریض ها رو شفا ده                       به قلب هاشون صفاده

که کامل و خوشکل این شعر یاد گرفتی

شعر جدید دیگه که خیلی دوستش دارم ولی هنوز تا امام کاظم یاد گرفتی اینه

من بچه شیعه هستم
خدا را می پرستم
خدای پاک و دانا
مهربان و توانا

پیامبرم محّمد (ص)
که با او قرآن آمد
دین را به ما رسانده
او ما را شیعه خوانده

دختر او زهرا (س) بود
فاطمه کبرا بود
فدای دین شد جانش
لعنت به دشمنانش (۲)

در روز عید غدیر
بر ما علی (ع) شد امیر
امیر مومنین است
امام اوّلین است

امام دوّم ما
بخشنده بود و تنها
نام ایشان حسن (ع) بود
صبور خوش سخن بود (۲)

حسین که شاه دین است
امام سوّمین است
شهید کربلا شد
تربت او شفا شد
وقتی که آب می خورم
بر او سلام می کنم (۳)

چهارم امام سجّاد (ع)
به ما دعاها یاد داد
هر یک از آن دعاها
پُر معنی است و زیبا (۲)

پنجم امام باقر (ع)
که علم از او شد ظاهر
شاگردها تربیت کرد
اسلام را تقویت کرد (۲)

ششم امام جعفر(ع)
برای شیعه رهبر
صادق و راستگو بود
خدا هم یار او بود (۲)

هفتم امام کاظم(ع)
صبور بود و عالم
اگر چه در زندان بود
معلّم جهان بود (۲)