جیگر طلای مامان

با سلام به همه مامانای مهربون و نی نی های نازشون

اومدم اما یک کم دیر دست به کار شدم برای وبلاگ نویسی ولی خب به قول معروف ماهی رو هر وقت از آب بگیری

تازه است

از اونجایی شروع می کنم که تو یک شب بارونی دخمل نازم تلاش می کرد به این دنیای کوچیک و پر از هیاهو پا بزاره

و بالاخره ساعت 8:30 صبح پاییزی روز دوشنبه 27 آذر به دنیا اومد و با صدای گریه اش خنده رو برام به ارمغان آورد

واقعا لحظه شیرینی بود اولین باری که دخمل نازم دیدم

انشاالله خدا به همه اونایی که بچه می خوان عطا کنه

دختر کوچولوی من به انتخاب بابا جونش اسمش ریحانه گذاشتیم

ریحانه کوچولو با اومدنش به زندگیمون حال و هوای دیگه ای داد و کلا دغدغه مون فکرمون و اصلا زندگیمون شد

ریحانه

اون دخمل ناز و کوجولو الان دقیقا 149 روز و 5 ساعت و 30 دقیقه که تقریبا 4/5 ماهش که توی این مدت اتفاق

خیلی خاصی براش نیفتاد از اولش که به خاطر مشکلات شیردهی حدود 600 گرم وزن نی نی کوچولوم کم شد

خیلی ناراحت بودم اما با توکل به خدا کم کم اوضاع بهتر شد واکسن دو ماهگی و 4 ماهگیشم به خیر گذشت

ولی اتفاق خیلی جالبی که افتاد روزی که واکسن 4 ماهگیش زدیم دیدیم ریحان کوچولوی مامان سر سفره ناهار

دمر شده و شک کردیم که خودش این کار انجام داده بعد از چند لحظه دیدیم بله خانوم کوچولوی مامان دوباره

همون کار تکرار کرد اون لحظه واقعا برام شیرین و جذاب بود و فهمیدم کم کم دخمل نازم داره بزرگ میشه